Strakke gevoel van de huid rondom de borstprothese.
Ik kwam bij Joyce voor mijn lymfoedeem. 6 weken ervoor had ik een borstreconstructie gehad, en de huid rondom de prothese voelde heel strak aan, een onprettig gevoel. Tegen mij was gezegd dat ik ermee moest leren leven. Ik vertelde dit aan Joyce en zij legde uit hoe het kwam. Verder stelde ze voor met massage te proberen de huid soepeler te maken. Geweldig was dat! Al na de eerste behandeling voelde de huid al een stuk prettiger aan en uiteindelijk was het helemaal weg. Wat een heerlijk gevoel, mijn gereconstrueerde borst voelde ik niet meer! Laat je niet wijs maken dat je ermee moet leren leven, het kan echt beter worden!

AWS (Axillary Web Syndrome) oftewel een koord in de oksel.
Het was tijdens de bestraling dat ik een ontzettend strak gevoel in mijn linkerarm kreeg (okselklieren waren verwijderd). Ik kreeg pijn aan de binnenkant van de elleboog. Ik vroeg aan alle artsen waar ik toen contact mee had wat het was, en eigenlijk nog belangrijker: hoe kom ik ervan af. Niemand wist het. Nadat ik klaar was met de bestralingen, kwam ik weer bij Joyce voor mijn lymfoedeem. Ik vertel het aan Joyce en zij wist gelijk wat het was: AWS! Joyce legde mij uit hoe het kwam, namelijk doordat er geen vocht meer uit de lymfebanen afgevoerd kan worden, was het eiwit hard geworden (lymfevocht bestaat uit eiwit en vocht) en daarom voelden de lymfebanen strak en pijnlijk aan. Joyce heeft mij gelijk gemasseerd en ik kon het koord voelen en horen knappen. Weg pijn! Weg strak gevoel! Geweldig!

Open wond, slecht doorbloede huid na bestraling.
Mijn bestraalde huid rondom de prothese, genas heel slecht. De huid was heel erg verbrand geweest, waardoor de doorbloeding slecht was en de wond niet dicht ging. Een grote teleurstelling omdat het bijna vakantie was. Uiteindelijk mocht ik toch op vakantie met pleisters en maandverband, omdat er zoveel vocht zat. Na de vakantie, ondertussen had ik al bijna 8 weken met een lekkende wond gelopen (en was ik heel erg onzeker omdat het er niet op leek dat de wond snel zou genezen), kwam ik bij Joyce om te proberen met lymftapen het wondvocht af te voeren. Joyce had een speciale pleister, Mepilex, en stelde voor dit uit te proberen op de open wond. En geloof het of niet, het was een wonder! In iets meer dan een week was de wond dicht! Geweldig! Ik begrijp niet waarom het ziekenhuis mij deze pleisters niet heeft geadviseerd.

Doof gevoel in de bovenarm.
Ondanks de kous die ik elke dag draag, bleef het 'dove' gevoel in mijn bovenarm. Joyce heeft daarom met lymftaping tot onder de armkous, geprobeerd het 'dove' gevoel te verminderen. Dat hielp heel goed, maar ik moest elke week getaped worden.
Over een paar maanden moet ik alweer geopereerd worden en mijn bestraalde huid ziet er wel gezond, maar nog steeds heel erg verbrand uit. Joyce had een ScarPad, een littekenpleister, en deze pleister heeft de eigenschap zich als 2de huid te gedragen. Op voorstel van Joyce ben ik, bij wijze van experiment, begonnen met de ScarPad over mijn bestraalde huid te dragen. Voor mij een zeer geslaagd experiment; de bestraalde huid ziet er heel gezond en duidelijk veel lichter van kleur uit! Maar het meest wonderlijke vind ik, dat ik geen doof gevoel in mijn bovenarm meer heb! Ondertussen is het 3 weken geleden dat ik voor het laatst getaped werd en nog steeds heb ik geen doof gevoel meer.
Ik ga vol vertrouwen mijn komende operatie tegemoet!

Dank je hartelijk Joyce!